Έτσι φαντάζομαι τη γυναίκα των ονείρων μου.Όμορφη, χαμογελαστή και...καθήμενη. Όπως εκείνη η γραμματέας στο διήγημα του Ντύλαν Τόμας που μόλις επέστρεφε στο σκοτεινό δωμάτιό της έλυνε, τα μαλλιά και μεταμορφώνονταν σε μια θάλασσα πάθους.
Έτσι φαντάζομαι την ιδανική γυναίκα, γενικώς.
Μυστήρια, απροσπέλαστη και γεμάτη νοήματα. Να υποψιάζεσαι τις προθέσεις της.Όχι, να τις γνωρίζεις....
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου